(( سُبْحاَنَ الَّذِي
يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلاَئِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ.))
168- "Gök gürültüsünün hamd ederek; meleklerin de
heybetinden dolayı kendisini tesbih ettiği (Allah’ı)
tüm noksanlıklardan tenzih ederim."[1]
[1] Abdullah b. Zübeyr -Allah ondan râzı olsun- gök gürültüsünü işitince konuşmayı bırakır ve şöyle derdi:..Hadis
zikredilir”. Muvatta, (2/992). Elbâni, “Mevkuf olarak isnadı sahihtir” der.