Kıyamet alametlerinden biride Rasulullah (sav)’in vefat etmesidir. Avf b. Malik (ra)’dan gelen hadiste Rasulullah (sav) şöyle buyurmaktadır: “Altı şey kıyametten önce olur; Benim vefatım ….” (1)
Rasulullah (sav)’in vefatı Müslümanlar için en büyük acıydı. O ölünce dünya Müslümanların gözünde karardı. Nitekim Enes b. Malik (ra) diyor ki: Rasullulllah (sav) Medine’ye geldiği ilk gün orada bulunan her şey parlıyordu. Vefat ettiği gün ise her şey kararmıştı. O’nu defnettiğimiz halde üzüntüsünden kutulamadık, kalplerimiz hâlâ O’nun öldüğünü bir türlü kabul edmiyordu.”(2)
İbn Hacer şöyle diyor: “O’nun hayatında buldukları değişik sevgi, mutluluk ve cana yakınlığı istiyor, O’nunla kaybettikleri eğitim ve terbiyeyi tekrar kazanmak istiyorlardı.”(3)
Rasulullah (sav)’in vefatıyla semadan gelen vahiy kesilmiş oldu. O’nun vefatından sonra Ebu Bekir (ra) ve Ömer (ra)’ın Ümmü Eymen (ra)’ı ziyaret ettiklerinde, o ikisine verdiği cevapta olduğu gibi. O’na vardıklarında Ümmü Eymen ağladı.O’na: “Seni ağlatan nedir? Rasulullah (sav) için Allah katında güzel şeyler vardır” dediler. Ümmü Eymen: “Allah katında O’nun için olan güzel şeyleri bilmediğim için ağlamıyorum. Ben semadan gelen vahiy kesildiği için ağlıyorum” dedi. O’nun bu sözü Ebu Bekir (ra) ve Ömer (ra)’ı O’nunla birlikte ağlattı.(4)
Diğer insanların öldükleri gibi Rasulullah (sav) de vefat etti. Çünkü Allahu Teâla yarattıklarından hiç birinin bu dünya hayatında ebedi kalmasını istemiyordu. Bu dünya geçiş yeriydi, ebedi kalış yeri değildi. Nitekim Allahu Teâla şöyle diyor: “Biz, senden önce hiçbir beşere ebedilik vermedik. Şimdi sen ölürsen, sanki onlar ebedi mi kalacaklar? Her canlı ölümü tadar. Bir deneme olarak sizi hayırla da, şerle de imtihan ederiz. Ve siz, ancak bize döndürüleceksiniz.” (Enbiyâ: 34–35)
Bunun gibi ölümün hak olduğu, her canlının, öyle ki yaratılmışların efendisi, mûttakilerin imamı Muhammed (sav)’in bile ölümü tadacağı birçok ayette vardır.
Kurtubî’nin dediği gibi O’nun ölümü: “İslam’da hiç beklenmedik anda olan bir şeydi…….O’ndan sonra da Ömer’in ölümü. Rasulullah (sav)’in ölümüyle vahiy kesildi, peygamberlik bitti, hayır azalmaya başladı. İlk kötü şey bazı arapların dinden çıkmaları oldu Ebu Bekir (ra) şöyle diyor:
“O’ndan sonra kargaşalar ortaya çıkacak
Onlarla gönüller ve sineler oynayacak” Safiyye binti Abdulmuttalip (ra) ise şöyle diyor:
“Vallahi Nebi’nin kaybı için ağlamıyorum
Fakat ben herc’in(5) gelmesinden korkuyorum.”(6)
1 Buhari. Cizye, (6 / 277 Fethu’l–Bârî)
2 Tirmizi, Menakıb. (10/87–88 Tuhfetü’l–Ahvezi Şerhi). Tirmizi bu hadis için: “Sahih Garib” demiştir.
3 “Fethu’l–Bâri” (8 / 149)
4 Müslim. Fadailu’s–Sahabe, (16/9-10 Nevevi Şerhi)
5 Herc: Öldürme. Açıklaması daha sonra gelecek.
6 “et – Tezkire” (s: 629 – 630)