Ortaya çıkan alametlerden biriside 30’a yakın yalancının peygamberlik iddiasında bulunmasıdır. Onlardan bazıları, Rasulullah (sav) daha hayatta iken ve sahabe zamanında ortaya çıkmış, günümüzde de ortaya çıkmaya devam etmektedir. Hadislerde peygamberlik iddiasında bulunanlar için kesin bir sınır yoktur, onlar sayılamayacak kadar çoktur. Buradaki kasıt ise bu işe cesaret edenlerin ve onlara uyanların olması, bu iddiada bulunanların insanlar arasında meşhur olmalarıdır. (“Fethu’l-Bâri”(6/617))
Buhari ve Müslim’de Ebu Hureyre (ra)’dan rivayet edilen hadiste Rasulullah (sav) şöyle buyurmaktadır: “30’a yakın yalancı çıkmadıkça kıyamet kopmaz. Bunların hepsi “peygamber” olduklarını iddia ederler.” (Buharî, Menâkıb. (6/616-Fethu’l-Bâri); Müslim, Fiten. (18/45-46 Nevevi Şerhi))
Sevbân (ra) ise Rasulullah (sav)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir: “Ümmetimden olan kabileler putlara taparak müşriklere katılmadıkça kıyamet kopmaz. Ümmetimden peygamber olduğunu iddia eden 30 yalancı çıkacak. Oysa ki ben peygamberlerin sonuncusuyum. Benden sonra peygamber gelmeyecek” ( Ebu Davud (11/324 Avnu’l-Ma’bûd Şerhi), Tirmizi (6/466-Tuhfetu’l Ahvezî şerhi) Tirmizi hadis için: “Hasen sahih” demiştir. Albâni bu hadis için: “Sahih” demiştir. Bak: “Camiu’s- Sağir’in Sahihleri” (6/174. Hadis no: 72 95))
Bu yalancı peygamberlerin çıkışıyla ilgili hadisler çoktur. Sevbân (ra) hadisinde olduğu gibi o hadislerin bazısında da bunların sayısı 30 olarak açıkça belirtilmesine karşılık, Ebu Hureyre (ra) hadisinde olduğu gibi bazılarında bunların sayısının 30’a yakın olduğu vardır. Belki de Sevbân (ra) hadisi küsuru tam sayıya çevirme yoluyla söylemiştir.(“Fethu’l-Bâri”(13/87))
Bu 30 yalancıdan biri olan Müseylemetü’l-Kezzâb, Rasulullah (sav)’in hayatının son zamanlarında ortaya çıkmış ve peygamberlik iddiasında bulunmuştur. Rasulullah (sav) O’nunla yazışmada bulunmuş ve O’nu Kezzâb olarak isimlendirmiştir. Etrafında çok adam toplamış ve Müslümanlara çok kötülüğü dokunmuştur. Nihayet Hz. Ebu Bekir (ra) zamanında Yemâme savaşında öldürülmüştür.
Daha sonra Yemen’de Esvad el-Anesî peygamberlik iddiasıyla ortaya çıkmış ve Rasulullah (sav) vefat etmeden önce sahabe tarafından öldürülmüştür.
Yine Secah isminde peygamberlik iddia eden bir kadın çıkmıştır. Müseyleme ile evlenmiş, fakat O öldürülünce tekrar İslam’a dönmüştür.
Yine Zuleyha b. Huveylid el-Esedi peygamberlik iddiasında bulunmuş, daha sonra tevbe ederek İslam’a dönmüştür.
Daha sonra Muhtâr b. Ebî Ubeyd es-Sakafi çıkmış, Ehl-i Beyti sevdiğini ve Hz. Hüseyin’in öcünü alacağını söylemiş ve etrafında çok adam toplamıştır. İbn Zubeyr’in halifeliğinin ilk yıllarında Küfe’yi ele geçirince Şeytan O’nu kandırmış ve kendisinin peygamber olduğunu ve Cebrail’den vahiy aldığını iddia etmiştir. (1)
O’nun peygamberlik iddiasında bulunan yalancı Deccaller den olduğunu gösteren delillerden biriside Ebu Davud’taki, az önce zikri geçen Ebu Hureyre hadisinden sonra gelen şu rivayettir: “İbrahim en-Nehaî, Ubeyde es-Selmânî’ye (2) şöyle dedi: “Bunun (Muhtâr) onlardan olduğunu görmüyor musun?” O da şöyle dedi: “O, onların elebaşlarındandır.” (3)
Yine onlardan birisi de Haris el-Kezzâb’dır. Abdülmelik b. Mervan’ın halifeliği zamanında öldürülmüştür. Abbasi halifeleri zamanında ise birçok yalancı peygamber çıkmıştır. (4)
Son asırda Hindistan’da Mirza Ahmed Kadıyânî ortaya çıkmıştır. Peygamber, beklenen mesih olduğunu, İsa (as)’ın gökte olmadığını v.s. gibi iddialarda bulunmuş ve kendisine inananlar olmuştur. Birçok alim kendisine cevap vermiş ve O’nun yalancı Deccal’lerden olduğunu açıklamışlardır.
Bu iddialarda bulunanlar tek tek ortaya çıkmaya devam etmektedirler. Onların sonuncuları da tek gözü şaşı olan Deccal olacaktır. Nitekim İmam Ahmed Semure b. Cundeb (ra)’dan rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) güneş tutulduğu zaman verdiği hutbesinde şöyle buyurmuştur: “30 tane yalancı çıkmadıkça kıyamet kopmaz. Onların sonuncusu şaşı olan Deccal’dir.” (5)
Bu yalancılardan 4 tanesi kadındır. Nitekim İmam Ahmed Huzeyfe (ra)’dan Rasulullah (sav)’in şöyle dediğini rivayet etmektedir: “Ümmetimden 27 tane yalancı Deccal çıkacak. Onlardan 4’ü kadındır. Ben ise peygamberlerin sonuncusuyum. Benden sonra peygamber yoktur”. (6)
1 “Fethu’l-Bâri”(6/617)
2 Ubeyde es-Selmânî el-Murâdî. Kûfe’li, fıkıhçı ve müftüdür. Rasulullah (sav) zamanında müslüman olmuş, Hz. Ali ve İbn Mesud’u görmüştür. Şa’bî o’nun hakkında: “kadılıkta herkese asil davranırdı” demiştir. Bak: “Şuzuratuz-Zeheb” (1/78-79)
3 Ebu Davud (11/486 Avnu’l-Ma’bud)
4 “Fethu’l-Bârî” (6/617)
5 Müsned (5/16 Kenzu’l-Ummal dipnotlu)
6 Müsned (5/396) Hadis sahihtir. Bak: “Cemiu’s-Sağır’in Sahihleri” (4/97. Hadis no:4134). Heysemi “Mecmau’z-Zevaid’te (7/532)şöyle diyor: “Hadisi Ahmed Taberânî ve Bezzar rivayet etmiştir. Bezzâr’ın senedi sahihtir”