İbni Abbas radıyallahü anh anlatıyor:
«En yakın aşiretine onlardan ihlas sahibi topluluğa da, (dine davet etmek sureti ile) akibeti bildir.» (Şura Suresi) Ayet-i Kerimesi nazil olunca, Peygamber aleyhisselam kalkıp Safa'ya çıktı ve:
— Geliniz, mühim bir mesele vardır! diye çağırdı. Gelip toplandılar. Allah'ın Resulü:
— Ne dersiniz, şu dağın dibinden bir at çıkacak desem beni tasdik eder misiniz? diye sordu, insanlar hepsi bir ağızdan:
— Senin yalan söylediğine rastlamış değiliz, diye karşılıkta bulundular.
Peygamber aleyhisselam:
— Şu halde şiddetli bir azab ile karşı karşıya bulunduğunuzu size haber veriyorum, dedi.
İçlerinden Ebu Leheb:
— Kuruyup helak olaydın, yuh sana!.. Bunun için mi bizi buraya topladın? dedi. Sonra Peygamber aleyhisselam kalktı.
işte bunun üzerine -«Ebu Leheb'in iki eli kurusun. Ve ona yuh olsun, kuruyup helak olsun. Onun malı ve kazandığı bir şeyi kendisinden defedemeyecekti. O, alevi şiddetli olan bir ateşte yanacaktır. Odun taşıyan karısı da boynunda bükülmüş bir ip olduğu halde.» mealindeki Tebbet Suresi nazil oldu.
(Buhari, Müslim, Tirmizi)