Enes radıyallahu anh anlatıyor:
Ebu Talha radıyallahu anh, Medine'de Ensarın en zenginlerinden birisi idi. En çok sevdiği malı da Mescid-i Nebevi'nin karşısındaki bulunan Beyraha ismindeki hurma bahçesiydi. Peygamber aleyhisselam, bu bahçeyi şereflendirir, onun çok lezzetli suyundan içerdi. «Sevdiğiniz şeylerden Allah yolunda sadaka olarak vermedikçe iyiliğe asla nail olamazsınız» (Al-i imran Suresi) mealindeki Ayet-i Celile nazil olunca, Ebu Talha radıyallahu anh kalkıp Allah'ın Resulünün huzuruna geldi ve şöyle dedi:
— Ey Allah'ın Resulü! Allahu Teala kitabında, «Sevdiklerinizden Allah yolunda sadaka olarak dağıtmazsanız iyiliğe erişemezsiniz buyuruyor. Benim en çok sevdiğim malım da Beyraha hurmalığıdır. Ben orayı Allah yolunda sadaka olarak verdim. Allahü Teala nezdinde onun iyilik ve faydasını ümid ederim. Dilediğin gibi onda tasarrufta bulun, ey Allah'ın Resulü!
Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam:
— Ne büyük iş! Bu çok kıymetli bir maldır, çok kıymetli bir maldır bu. Bunun için böyle söylediğini duydum. Ben o malı kendi akrabalarına vermeni münasip görüyorum.
Bunun üzerine Ebu Talha radıyallahu anh de bu hurmalığı akrabası ve amca oğulları arasında paylaştırdı.
(Buhari, Müslim, Tirmizi)