Hazreti Aişe radıyallahu anha anlatıyor:
Resulullah aleyhisselama gelen ilk vahiy, uykuda iken gördüğü sarih bir rüyadan ibarettir. O bir rüya görmüş olmazdı ki sabah aydınlığı gibi acık bir şekilde zahir olmasın. Allah ona tenhada kalma sevgisi vermişti. Bunun için Hira dağına çekilir ve orada aile efradına dönmeden, azığı bitinceye kadar bir kaç gece kalır, ibadetle meşgul olurdu. Sonra tekrar Hatice radıyallahu anha'nm yanına gelir, yine bir o kadar daha azık alır ve Hira dağına çekilirdi.
Bu şekilde hak yani Cibril aleyhisselam kendisine gelinceye kadar Hira dağındaki mağarada kaldı ve Melek gelip kendisine:
— Oku! dedi.
(Allah'ın Resulünün kendi ifadesiyle: )
— Ben okumak bilmem, dedim. Beni alıp göğsüne bastı ve takatim kesilinceye kadar sıktı ve tekrar salıverdi. Yine:
— Oku! dedi.
— Ben, okuma bilmem, dedim. Tekrar beni üçüncü defa alıp göğsüne bastırdı ve takatim kesilinceye kadar sıktı ve salıverdi. Son olarak yine kainatı yaratan, insani bir parça kan pıhtısından yaratan Rabbinin ismiyle oku! Oku ki Rabbin keremde benzeri olmayan celal sahibi Allah'tır, dedi.
Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam bu ayetleri alıp kabul ederek, yüreği titreye titreye döndü. Doğruca zevcesi Hatice binti Huveylid radıyallahu anha'nın yanına vardı ve:
— Beni örtün, beni örtün! dedi.
Bir müddet öylece kaldı. Sonra Hatice radıyallahu anha'ya başından geçenleri anlattı, «Kendimden korktum» dedi. Hatice radıyallahu anha:
— — öyle deme Allah'a yemin ederim ki, Allah seni hiçbir vakit mahcup etmez. Çünkü sen akrabana bakarsın işini göremeyenlerin yükünü üzerine alırsın. Fakire verir, kimsenin kazandırmıyacağını kazandırırsın, misafir ağırlarsın, hak yolunda meydana gelen mühim hadiselerde halka yardımda bulunursun, dedi.
Bundan sonra Hatice radıyallahu anha, Peygamber aleyhisselamı alıp amcası oğlu bulunan Varaka bin Nevfel bin Esed bin Abdül Uzza ya götürdü. Bu zat cahiliyyet zamanında hristiyanlığı kabul etmişti, ibrani dilini bildiği için incil'den Allah'ın murad ettiği kadar bir şeyler yazardı. Yaşlanmıştı, gözleri de artık görmüyordu. Hatice radıyallahu anha, kendisine ;
— Ey amcam oğlu, dinle de bak, kardeşin özlü ne diyor, dedi. Varaka:
— Ne var kardeşimin oğlu? diye sordu.
Peygamber aleyhisselam da hadiseyi kendisine anlattı.
Bunun üzerine Varaka dedi ki:
— Bu gördüğün Musa aleyhisselama Allah'ın gönderdiği Namus-u Ekber: vahiy ile ilahi sırrın sahibi Cibril aleyhisselamdır. Keşke senin hakka davet günlerinde sağ bulunsaydım da, kavmin seni çıkaracakları zaman yanında olsaydım, dedi.
Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam:
— Onlar beni çıkaracaklar mı ki? diye sordu. O da ^
— Evet, çünkü senin gibi bir şey getirmiş olan hiç bir kimse yoktur ki, düşmanlığa uğramasın. Senin davet günlerine yetişirsem sana son derece yardımcı olurum, cevabını verdi. Ondan sonra uzun zaman geçmeden Varaka öldü ve o sırada vahiy kesildi.
(Buhari, Müslim, Tirmizi)