Ebu'd Derda radıyallahu anh şöyle anlatıyor:
Allah'ın Resulünün yanında oturuyordum. Elinde elbisesinin bir ucu olduğu halde, Hazreti Ebu Bekir çıkageldi. Elbisesini kaldırmış, hatta, diz kapağı bile gözüküyordu.
Bu vaziyet karşısında Peygamber aleyhisselam:
— Arkadaşınızın muhakkak bir derdi var, buyurdu. Ebu Bekir radıyallahu anh selam verdikten sonra:
— Ey Allah'ın Resulü, Hattab'ın oğlu ile aramızda bir hadise geçti. Ben, ona ağır konuştum, sonra da pişmanlık duydum. Afvını istediğim "halde buna razı olmadı. Bu sebeple sana geldim, dedi.
Peygamber aleyhisselam üç defa:
— Allah seni mağfiret etsin, buyurdular.
İkisi arasında geçen hadiseden sonra Hazreti Ömer de pişman olmuş ve Hazreti Ebu Bekir'in evine giderek kendisini sormuştu. Evdekiler, kendisinin evde olmadığını söylemişlerdi. Bunun üzerine Ömer radıyallahu anh de Peygamber aleyhisselamın huzuruna geldi. Selam verdi. Bu sırada Resulüllah aleyhisselamın hiddetten rengi değişmeye başlamıştı. O derece ki, Hazreti Ebu Bekir, Hazreti Ömer'e acıdığı için, Peygamber aleyhisselamın bağışlamasını ister gibi bir eda ile diz çöküp:
— Allah'a yemin ederim ki, Ey Allah'ın Resulü, ben iki kat daha kabahatli idim, dedi.
Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam şöyle buyurdu:
— Allahü Teala beni size Peygamber olarak gönderdi. Size hakikati söyledim, beni yalanladınız. Ebu Bekir ise, beni tasdik etti. Canı ve malı ile bana yardımcı oldu. Şu halde siz benim arkadaşımı iki defa nasıl terk edersiniz? .
Bundan sonra da artık kimse Hazreti Ebu Bekir'i rahatsız etmedi.
(Buharı)